کافه دنج

ای آینه رو…

 دیدار شما…

آغشته ی لطف و عطاست!

عکس مشهد امام رضا [/caption]
کاش میشد پر بگیرم تا حرم

پیش سلطان،پیش آقای کرم
کاش دعوت میشدم با زاءران

در حرم پر میزدم با عاشقان
کاش من را هم صدایم میزدی

یک زیارت را به نامم میزدی
کاش گردد این گدا پا بوس تو

بندهء عاشق تر و مخصوص تو
تا تو را میبینم آقا هر جهت

زد دلم راهی به سوی مزجعت
طفل بودم مادر دستم گرفت

پیش تو آورد و عشقم را سرشت
زنده شد در صحن نوارنی دلم

خاطرات کودکی هم با دلم
صد گره در کار دارم یا رضا

من دلی بیمار دارم یا رضا
درد مند هستم دوایم با شما

دستگیری کن شفایم با شما
من به شوقت اشک دارم مهربان

من ز هجران بی قرارم مهربان
یک دل پر درد شد همپای من

در زمستان یاد تو گرمای من
عکس زیبایت به دلها قاب شد

با نگاهت برف این دل آب شد
حال دستم را به دستت میدهم

روی خود بر سنگ فرشت مینهم
پا برهنه صحن تو طی می کنم

من جدایت از خودم کی می کنم
در شب قبرم کنی من را خطاب

میکنی آقا قدم ها را حساب
با تو عاشق تر شدن عشق من است

عشق زیبای شما رزق من است
من گدایی بیکس و درمانده ام

اربعین از کربلا جا مانده ام
سال دیگر یا رضا رخصت بده

اربعین ، کرببلا فرصت بده
میکنم احساس چون بد بوده ام

از زیارت کرده ها جا مونده ام
خاک پایت میشوم کاری بکن

نوکر بیچاره را یاری بکن
روزی نوکر فقط در دست توست

کربلای عاشقت در دست توست
شاعر: روح الله دانش

مدت‌ها پیش به اصرار پیش از حد یکی از دوستانم ، برنامه اینستاگرام را نصب کردم . آن قدر از فضایش شنیده بودم که دلم خواست من هم در فضایش باشم و تجربه‌اش کنم.
اوایل همه چیز خوب بود و شوق و ذوق فراوانی داشتم. فقط دوستان نزدیکم را فالو کرده بودم و هر روز زمانی را پای دیدن پست هایشان و عکس‌هایشان می‌گذاشتم . 

بعد یک ماه برایم همه چیز عادی شد ‌به روال افتاد. تعجب می‌کردم از این که بعضی اطرافیانم چندین ساعت را در آن می‌چرخند. چون چیز چشم‌گیری نداشت . به غیر این که میفهمیدیم کی از کی طلاق گرفته یا فلانی عروسی کرده و عکس با نامزدش را گذاشته. یا خیلی چیزهای دیگه که خودتان میدانید ‌ 
کارم از دیدن پست‌های ساده شروع شد و رسید به دنبال کردن چند بلاگر که هر کدام در زمینه های مختلف تبلیغات می‌کردند. و این برایم تبدیل عادت شد که دنبالششان کنم . 
رفته رفته من هم به جلگه معتادین اینستاگرام پیوستم. محدوده فالوکننده ها را بیشتر کرده بودم و خود اینستاگرام هم بر اساس جستجو های من پیشنهادهای جذابی را به من معرفی می‌کرد که چشم نمیشد از آن برداشت. 
همین چرخش های‌ساده از این صفحه به آن صفحه 

کم‌کم احساس نارضایتی را در وجودم پدیدار کرد . مدام می‌گفتم « خوش بحال فلانی … ای کاش من هم … » 
دیدن بلاگر ها و حجاب استایل ها آب در دلم تکان میداد و دلم می‌خواست من هم مثل همان‌ها مدام از زندگیم عکس بگیرم و بگذارم داخل صفحه‌ام و لایک دریافت کنم. روزمرگی های ساده خودم را ندید می‌گرفتم و دلم میخواست مثل روزمرگی‌های همان بلاگر‌ها را تجربه کنم. 
وقتی به خودم آمدم که دیدم ساعت‌ها پای اینستاگرام نشسته‌ام و علاوه بر عمرم ، پول است که پای اینترنت می‌دهم. 

  و حتی همان دوستی که با کلی اصرار از من خواسته بود اینستاگرام بریزم ، دیگر کاری با من در آن برنامه نداشت . حال و احوالی هم اگر می‌کرد در واتساپ بود. 
تصمیم بر این گرفتم که برنامه را حذف کنم . اما نتوانستم و دوباره وسوسه به جانم افتاد و رفتم و نصبش کردم. این بار سعی در کنترل زمانم داشتم . 
زمان گذشت تا اینکه رسید به فیلترینگ اینستاگرام و کلا ارتباطم با اینستاگرام قطع شد. البته اوایل ناراحت بودم که نمی‌توانم با vpn وصل شوم اما به مرور فراموشم شد و الان با افتخار می‌توانم بگویم قریب ۸ ماه است که پاک از اینستاگرام هستم.

و خوشحالم که توانستم خودم را از بندش آزاد کنم . 

به قلم: فاطمه بانو 
#روایت_زن_مسلمان

ماه رمضون هم نفس‌هاش به شماره افتاده و داره ثانیه ها و دقایق آخر پشت سر می‌ذاره. شاید این خصلت دنیاست که همه‌ی چیزای خوب زود میگذره و تا به خودت میای، می‌بینی جز خاطره خوبش، چیزی برات باقی نذاشته.

خدا رو شکر که این ماه رمضون زنده بودیم و تونستیم درکش کنیم. تونستیم توی شب‌های قدرش برای خودمون و اطرافیان‌مون طلب آمرزش کنیم.

  ان‌شاءالله که تونسته باشیم کوله‌ی خودمون رو پر از خیر و برکت کرده باشیم و بار گناهان خودمونو سبک . 

خدا کنه تونسته باشیم خودمونو بسازیم و دست خالی از این مهمونی بیرون نرفته باشیم.

  الهی آمین! 

______________

30 رمضان 1444 ( ه.ق)

التماس دعا 🌱

یه‌نجف‌امشب‌به‌ما‌بده آقا 💔✋🏼..

#شب_قدر

──── ·𖥸· ───