این روزها هوای گرم کلافهام میکند. بهخصوص که برق، هر یک روز درمیان بهخاطر ناترازی قطع میشود. هرچه قدر هم پنجره را باز کنم و بادبزن دست بگیرم، فایدهای به حالم ندارد.
برق که نباشد تقریباً زندگی راکد است. چون همزمان آب هم قطع میشود؛ نت هم میرود. و اگر از قبل اطلاع نداشته باشم ممکن است ناغافل با شارژ گوشی زیر 10 درصد هم مواجه شوم. کاری از دستم برنمیآید و مجبور میشوم به صبر و تحمل.
بهظاهر دو ساعت است اما دو ساعت طولانی.اینجور مواقع فرصت خوبی برای نوشتن و کتاب خواندن است که البته اگر حوصلهاش را داشته باشم. بیشتر اوقات هم کارهای نکردهای که قصد انجامشان را داشتم، در مغزم رژه میروند؛ که اگر برق بود چنان میکردم و چنان!
گاهی هم خودم را مقایسه میکنم با کودکان و خانوادههای غزهای. آنان که یک سالونیم است در اینچنین شرایطی به سر میبرند. به خود جواب میدهم: «پس آنان چه بگویند؟ جای شِکوه و گلایه اگر هست برای آنان است؛ نه ما!» اصلا شرایطمان قابل مقایسه نیست.
آنان راه و رسم زندگیشان مقاومت و پایداری و صبر است. هرچه قدر هم که زندگی بَر ایشان سخت بگذرد باز هم میگویند: « حَسبُنَا اللّٰه وَ نِعمَ الْوَکِیل »
در همین گذر فکرها با شنیدن خبر شهادت چند کودک فلسطینی به دلیل گرسنگی دهانم از غر و نق زدن بسته میماند؛ دلم ریش و اشک در چشمانم حلقه میبندد. واقعاً یک نفر چقدر میتواند ظالم و پَست باشد که راه رسیدن آب و غذا را بر کودکان ببندد؟
البته از این یزیدیان زمانه هیچ بعید نیست. هرکاری از دستشان بربیاید انجام میدهند تا هر صفت ظالمانهای را از خود بروز دهند. اینان آب و غذا را بر کودکان غزه بستند همانطور که یزید سال ۶۱ (ه.ق) راه بر امام حسین (ع) بست و طفل شش ماهه را شهید کرد.
✍🏻 فاطمه غفاری وفایی
#ڪتاب_میگہ ؛
روزگار، همیشھ بر یڪ قرار نمےماند.
روز و شب دارد
روشنےدارد
تاریڪے دارد
ڪم دارد ، بیش دارد
دیگر چیزی از زمستان باقے نمانده
تمام میشود بھاࢪ مےآید…
? |#ڪتابجاےخالےسلوچ
گاهی خطایی بزرگ توسط ما انجام می شود که گمان می کنیم دیگر راهی برای برگشت باقی نمانده است. و ناامیدی و یاس به سراغمان می آید. فراموش می کنیم که یأس و ناامیدی از گناهان کبیره است . 1 در حالی که باید همیشه این آیه را به یاد داشته باشیم که ما را از ناامیدی دور میکند «…ای بندگان من که بر خود زیاده روی روا داشته اید از رحمت خدا نومید مشوید…» 2 قرآن کریم ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می داند و در سوره یوسف نومیدی را فقط شایسته کافران میداند. 3 برای اینکه ناامیدی را از خود دور کنیم باید به چند مورد اشاره کنیم: اول توجه به رحمت و مغفرت دوم توبه و استغفار از گناه سوم جبران خطا و گناه بعد از توبه با انجام عمل صالح پس بهتر است به جای نومیدی راه توبه و استغفار از از گناه را پیش بگیریم و توکل را در وجودمان نهادینه کنیم و امیدوار به رحمت الهی باشیم. چراکه در حدیثی از امام صادق علیه السلام داریم: آنقدر به رحمت خدا امیدوار باش که اگر تمام گناه جن و انس را کرده باشی امکان دارد تو را به موجب توبه و استغفار و امر خیری رحمت کند. 4
پی نوشت : 1) کتاب گناهان کبیره
2) آیه 53 سوره زمر
3) آیه 87 سوره یوسف
4) کافی ، جلد دوم،صفحه 67
✍🏻 فاطمهبانو