کافه دنج

و اینچنین آخرین برگ دفتر سال یک‌هزار و چهارصد و سه هم تمام شد و دفتر جدید  با نام خدا و مدد مولا علی علیه السلام باز می‌کنم. 

وقتی کارهای سال 403 مرور می‌کنم می‌بینم که کم کتاب خوندم و کم نوشتم. بیشتر فعالیتم به درس دانشگاه و رفت و آمد گذشته. البته من همون چند کتابی هم که خوندم، غنیمت می‌دونم. چون می‌تونست این چندتا هم نباشه. 

دقیق که میشم، می‌بینم از همون فروردین سال 403 مشغول امتحان و درس بودم. تابستونم به گذروندن دوره علوم حدیث گذشت و ترم سخت مهر تا دی‌ماه پشت سر گذاشتم.

خاطرات خوب و بد زیاد داشتم. شاید غم زیاد به چشمم اومده باشه اما لحظات خوب و شیرین زندگیم ثبت کردم و مرورشون خط لبخند روی لبم می‌شونه. چراکه تو تمام لحظات خودم تنها ندیدم و حضور خدا حس کردم. بابت این از خدا ممنونم و شکر می‌کنم. 

 امسال، بهترین‌ آدمای روی کره زمین از دست دادیم که هیچ وقت تصورشم نمی‌کردم روزی برسه که نباشند. حتی اتفاقات سیاسی مهمی برای کشورم تو این سال رقم خورد.  از دوبار حمله به اسرائیل بگیر تا شهادت رئیس جمهور و انتخابات و خیلی چیزهای دیگه. 

سال 403 خوب یا بد گذشت و تموم شد و اندکی به تجربه‌های زندگیم اضافه شد. حالا من یک فرصت دوباره دارم. فرصت شروع یک سال با اتفاقات جدید. فرصت ساختن. امیدوارم وقتی پایان سال 404 برمی‌گردم و این نوشته مرور می‌کنم پشیمون نباشم از انتخاب‌هایی که داشتم.

 ‌

به وقت 5/05 صبح 

1 فروردین 1404 

مصادف با ۲۰ رمضان 1446

✍🏻 فاطمه غفاری وفایی