کافه دنج

  هو الرحمن الرحیم

گاهی خطایی بزرگ توسط ما انجام می شود که گمان می کنیم دیگر راهی برای برگشت باقی نمانده است. و ناامیدی و یاس به سراغمان می آید. فراموش می کنیم که یأس و ناامیدی از گناهان کبیره است . 1 در حالی که باید همیشه این آیه را به یاد داشته باشیم که ما را از ناامیدی دور میکند «…ای بندگان من که بر خود زیاده روی روا داشته اید از رحمت خدا نومید مشوید…» 2 قرآن کریم ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می داند و در سوره یوسف نومیدی را فقط شایسته کافران میداند. 3 برای اینکه ناامیدی را از خود دور کنیم باید به چند مورد اشاره کنیم: اول توجه به رحمت و مغفرت دوم توبه و استغفار از گناه سوم جبران خطا و گناه بعد از توبه با انجام عمل صالح پس بهتر است به جای نومیدی راه توبه و استغفار از از گناه را پیش بگیریم و توکل را در وجودمان نهادینه کنیم و امیدوار به رحمت الهی باشیم. چراکه در حدیثی از امام صادق علیه السلام داریم: آنقدر به رحمت خدا امیدوار باش که اگر تمام گناه جن و انس را کرده باشی امکان دارد تو را به موجب توبه و استغفار و امر خیری رحمت کند. 4

پی نوشت : 1) کتاب گناهان کبیره

2) آیه 53 سوره زمر

3) آیه 87 سوره یوسف

4) کافی ، جلد دوم،صفحه 67

  ✍🏻 فاطمه‌بانو